Hindi Lahat ng Kaibigan, Kaibigan

Kung ngayo'y sagana ang isda sa dagat,

at alo'y banayad sa araw na sikat,

marapat mag-impok, magsubi't mag-ingat,

'di piho ang bukas sa kulay ng ulap.

Danas ko ang minsang pag-iga ng laot,

humarap sa init— salanta ng salot,

sigaw man sa gitna ay hindi marinig,

sapagkat nabingi sa hanging kaniig.

Gayundin ang bagyo sa lakas nang dating,

natangay ang lahat nalubog sa lalim,

sa kampay ay pagal kamuntik mapagod

salamat Ginoo at hindi nalunod.

Sarili'ng sasagip sakaling manganib,

lalo na't 'di lahat ng ibig ay ibig,

sa unos ay tanaw kung sinong titindig,

kung sinong lilimot kung walang maigib.